We moesten op eigen houtje de opdrachten doen, dus veel te vroeg in de ochtend met een veel te zware tas ging in naar Amsterdam zodat ik daarna nog kon werken op school.
Na eerst naar het verkeerde museum te zijn gelopen kwamen we toch aan bij het stedelijk museum.
Er waren twee interessante tentoonstellingen die we hebben bezocht."Taking place" en "Monumentalisme".
De nieuwe ingang vind ik niet passen bij het oude gebouw, dit wil niet zeggen dat ik de nieuwe ingang niet mooi vind, maar ik vind de stijlen niet bij elkaar passen. “Klassiek” en “modern” kunnen erg mooi bij elkaar combineren maar dat vind ik hier niet het geval. Ik denk wel dat het een extra stimulans is om naar binnen te gaan, het is opvallend en zit aan de kant van het museumplein waardoor je vanaf het museumplein direct toegang krijgt tot het museum.
Door de moderne ingang word wel duidelijk dat het stedelijk museum niet zo oudbollig is al iedereen denk, het legt de nadruk op de moderne exposities wat ik wel een toevoeging vind.
Na het stedelijk museum zijn we met de tram naar de nieuwe kerk op de dam gegaan.
Vlak nadat ik het werk van Krein de Koning had beklommen kreeg ik het gevoel van -is dit het?- Maar toen ik beter keek vond ik het toch wel interessant, door kleine gekleurde ruimtes en de openingen kon je de kerk vanuit een heel ander oogpunt bekijken, erg mooi.
Wat ik ook erg interessant vond was dat je een kerk zo op een hele andere manier bekijkt, je ziet dingen die je vanaf de vloer nooit zou zien (bijvoorbeeld een verwarming installatie op het dak van een houten ruimte), je ziet houtsnijwerken van dichtbij die je normaal nooit van zo dichtbij zou zien. Maar ik ervoer de kerk niet echt meer als een kerk, het was niet meer zo groots, wat opzich best zonde is!
Toen ik weer met beide benen op de grond stond voelde ik me heel erg klein, de kerk was weer groot, ondanks de stelling die was opgesteld.
Terug naar het station en dan met het pondje naar de overkant van het ij, na een tijdje zoeken hadden we het beeldhalwerk gevonden.
We hebben eerste de maquettes bekeken waar een aantal hele mooie tussen zaten, en daarna de kunst tentoonstelling.
Ik denk dat ze met deze tentoonstelling willen vertellen dat je met heel veel “kleine” onderdelen een heel mooi en indrukwekkend geheeld kunt creëren, maar dat je wel ook goed naar de losse kleinere onderdelen moet kijken, dat het samen een mooi geheel is wil niet zeggen dat alles bij elkaar hoort en hetzelfde wil vertellen. Iedereen is anders en heeft zijn eigen verhaal, maar we leven wel samen in één land!
Ik denk dat ik het zelf nooit zo groots zou durven aanpakken, maar is het is goed zoals het nu is!